• Terapia Integracji Sensorycznej

           

          PODSTAWOWE WIADOMOŚCI Z ZAKRESU INTEGRACJI SENSORYCZNEJ

          Integracja sensoryczna wg twórczyni teorii A. Jean Ayres to proces dzięki, któremu mózg otrzymuje informacje ze wszystkich zmysłów segregując, rozpoznając, interpretując i integrując je ze sobą i wcześniejszymi doświadczeniami odpowiada adekwatną reakcją. Inaczej mówiąc integracja sensoryczna jest taką organizacją wrażeń, by mogły być użyte w celowym działaniu. Proces ten przebiega nieustannie. Gdy do mózgu informacje płyną bez większych zakłóceń, nie jesteśmy świadomi istnienia skomplikowanych procesów rozgrywających się w naszym systemie nerwowym, a mających wpływ na takie czynności jak np. mowa, planowanie ruchu, zdolność czytania, pisania.

           

          ETAPY ROZWOJU INTEGRACJI SENSORYCZNEJ

          Rozwojowa sekwencja sensomotoryczna prowadząca do osiągnięcia dojrzałości szkolnej:

          Stadium 1

          • rozwój zdolności do przetwarzania bodźców proprioceptywnych, dotykowych i przedsionkowych,
          • rozwój reakcji równoważnych, napięcia mięśniowego, ruchów oczu,
          • integracja odruchów – ewolucja czynności odruchowych (odruchy postawy, prostowania, równowagi);
          • kształtowanie się więzi z matką i innymi opiekunami w czasie czynności pielęgnacyjnych.

          Stadium 2

          • rozwój reakcji dowolnych (w poprzednim okresie dominowały odruchy),
          • rozwój schematu ciała,
          • rozwój dużej motoryki i planowania ruchu,
          • kształtowanie się stabilnej postawy,
          • kształtowanie się podstaw percepcji słuchowej, wzrokowej,
          • rozwój koordynacji ciała.  

          Stadium 3

          • rozwój ruchów dowolnych i bardziej precyzyjnych (ręki, aparatu mowy),
          • kształtowanie się koordynacji wzrokowo-ruchowej,
          • rozwój współdziałanie zmysłów.

          Stadium 4

          • specjalizacja mózgowa (dominacja stronna ciała),
          • rozwój zdolności do: czytania, pisania, liczenia, koncentracji uwagi, kontroli emocjonalnej, samoakceptacji. (informacje zaczerpnięte ze strony internetowej PSTIS)

           

          Jeśli rozwój sensomotoryczny zatrzyma się na jednym z etapów, to dziecko analogicznie będzie miało trudności z wykonywaniem czynności, charakterystycznych dla kolejnego etapu rozwojowego. Z różnych przyczyn procesy integracji sensorycznej mogą zostać zakłócone. Obserwujemy wtedy objawy zaburzeń przetwarzania informacji zmysłowych, czyli nieadekwatne odpowiedzi do wyzwań otoczenia. Mogą się wówczas pojawiać dysfunkcje w rozwoju poznawczym, motorycznym oraz w zachowaniu.

          NA CZYM POLEGAJĄ ZAJĘCIA Z TERAPII INTEGRACJI SENSORYCZNEJ?

          Zajęcia polegają na rozwijaniu prawidłowego odbioru i analizy bodźców dostarczanych z otoczenia poprzez zmysły zewnętrzne oraz płynące z własnego ciała. Podczas ćwiczeń i zabaw ruchowych dziecku dostarczane są bodźce, których najbardziej potrzebuje jego system nerwowy. Stawiane przed uczniem zadania muszą być dostosowane do jego samopoczucia i aktualnych możliwości. Ćwiczenia nie mogą być zbyt trudne, ani zbyt łatwe. Balansowanie na granicy możliwości dziecka usprawnia organizację ośrodkowego układu nerwowego i wpływa na zmiany zachowania w sferze motorycznej, emocjonalnej, językowej, poznawczej, a przede wszystkim wpływa na proces uczenia się.

           

          SALA DO TERAPII INTEGRACJI SENSORYCZNEJ

           

          ORGANIZACJA ZAJĘĆ

          Zajęcia trwają najczęściej od 6 do 24 miesięcy, odbywają się raz w tygodniu. Czas trwania i intensywność spotkań zależy od stopnia nasilenia zaburzeń procesów integracji sensorycznej oraz tempa czynionych przez dziecko postępów. O zakończeniu zajęć decyduje nauczyciel. Spotykamy się w sali nr 59, która wyposażona jest w specjalistyczny sprzęt, a także pomoce do stymulacji dotykowej, słuchowej, wzrokowej, węchowej. Dzieci ćwiczą w stroju gimnastycznym i na boso. Strój w podpisanym worku można zostawić w sali.

           

          PODSTAWA DO KWALIFIKACJI NA ZAJĘCIA

          Podstawą do kwalifikacji jest posiadanie przez ucznia orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego. Owe orzeczenie powinno zawierać zalecenie mówiące o udziale w zajęciach rewalidacyjnych ukierunkowanych na poprawę sprawności ruchowych oraz rozwoju procesów integracji sensorycznej. Jednocześnie należy mieć wykonaną diagnozę/ocenę procesów SI. Również uczniowie bez orzeczeń, ale posiadający ocenę rozwoju procesów integracji sensorycznej są kwalifikowani na zajęcia.